Prolog

A więc, krótko mówiąc moje życie jest do dupy. Moi rodzice zgineli w wypadku samochodowym. Ojciec zginą na miejscu, a matka w szpitalu ale zdąrzyła mnie urodzić. Nie wiem czy mam sie cieszyć, czy płakać. Na moje szczęście rodzice jechali do przedszkola po brata, a nie z bratem, więc mam przynajmniej Rayana. Rodzice nie utrzymywali kontaktu z dalszą rodziną więc trafiliśmy do Domu Dziecka. Nie było aż tak źle bo wszyscy trzymali się ode mnie z daleka bo wiedzieli, że jak się do mnie przyczepią będą mieli problem z moim bratem. Tylko, że Rayan uciekł z domu dziecka jakieś 4 lata temu. W tedy się wszystko zaczęło... Vanessa. To ona nastawia wszystkich przeciwko mnie i zamienia moje życie w koszmar. Przezywa mnie, czasem nawet zdarza jej się mnie uderzyć, ale to, to nic. Kiedyś, 2 lata temu prawie doszło do gwałtu, naszczęście w pore do pokoju weszła opiekunka. Będę jej za to wdzięczna do końca życia. I to wszystko mnie po prostu przerasta. Właściwie już jakiś miesjąc po tym jak Rayan uciekł zaczeło się moje samookaleczanie. To mnie relaksuje, uspokaja, ale już nie sprawia mi bólu tylko... przyjemność? Tak, to chyba dobre słowo. ************* A więc jest prolog :) Bardzo przepraszam ze dopiero po około miesiącu. Ale po braku komentarzy stwierdzilam ze nie ma to najmniejszego sensu, a wczoraj weszlam i 7 komentarzy :) dziekuje wam :* nastepny rozdzial pojawi sie jak pod prologiem bedzie 5 komentarzy :)